Η ενδυνάμωση των μυών μέσα από ενδεδειγμένη φυσιοθεραπεία και άσκηση, πάντα με βάση τις οδηγίες του ορθοπαιδικού σας, είναι χρήσιμη. Με αυτό τον τρόπο διευκολύνεται η αποκατάσταση μετά τη χειρουργική επέμβαση. Για τον ίδιο λόγο είναι επίσης σημαντικό να χάσετε βάρος, αν έχετε παραπανίσια κιλά. Στόχος είναι, το χειρουργημένο γόνατο να σηκώνει λιγότερο βάρος και να έχει μεγαλύτερη στήριξη από το τους γειτονικούς μύες.

Η επάνοδος στις αθλητικές δραστηριότητες μετά από επέμβαση αρθροσκόπησης για αποκατάσταση ρήξης πρόσθιου χιαστού συνδέσμου γίνεται σε διάστημα 6-9 μηνών. Αυτός είναι ο ελάχιστος χρόνος που απαιτείται για τη βιολογική ενσωμάτωση του μοσχεύματος.

Οι γυναίκες αθλήτριες έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα τραυματισμού στον πρόσθιο χιαστό σύνδεσμο σε σχέση με άνδρες αθλητές συγκεκριμένων αθλημάτων και αυτό οφείλεται κυρίως στη διαφορετική μυϊκή αντοχή, τη διαφορετική φυσική κατάσταση και το νευρομυϊκό έλεγχο. Άλλες αιτιολογίες αφορούν διαφορές στην πύελο (λεκάνη) και στην ευθυγράμμιση των κάτω άκρων, αυξημένη ελαστικότητα-χαλαρότητα των συνδέσμων και στην επίδραση των οιστρογόνων στις μηχανικές ιδιότητες των συνδέσμων.

Πριν αποφασιστεί η χειρουργική αποκατάσταση μιας ρήξης πρόσθιου χιαστού συνδέσμου εξετάζονται διάφοροι παράγοντες σχετικά με τον ασθενή, όπως: Ηλικία: Αν ο ασθενής έχει προχωρημένη ηλικία κι ως εκ τούτου όχι ιδιαίτερα ενεργό τρόπο ζωής, τότε η χειρουργική αποκατάσταση της ρήξης πρόσθιου χιαστού συνδέσμου μπορεί να μην κριθεί αναγκαία.  Άθληση: Για τους αθλητές ή άτομα που αθλούνται τακτικά, η αποκατάσταση της ρήξης πρόσθιου χιαστού συνδέσμου είναι η μόνη επιλογή. Εργασία: Οι ασθενείς των οποίων η εργασία περιλαμβάνει έντονη καταπόνηση των γονάτων, είναι υποψήφιοι για χειρουργική αποκατάσταση. Βαθμός αστάθειας: Αν το γόνατό σας είναι πολύ ασταθές, κινδυνεύετε να κάνετε περαιτέρω βλάβη εάν δεν έχετε χειρουργική επέμβαση Παράλληλος τραυματισμός: Σε περίπτωση που η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου συνοδεύεται κι από άλλη, παράλληλα κάκωση, όπως π.χ. ρήξη μηνίσκου, τότε επιλέγεται η ταυτόχρονη χειρουργική αποκατάσταση και των δυο τραυματισμών.

Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι συνήθως ελαφρύς, αλλά διαφέρει από ασθενή σε ασθενή. Ελέγχεται με τη χορήγηση παυσιπόνων και μειώνεται σημαντικά μετά τα πρώτα εικοστετράωρα της επέμβασης.

Αν και οι επιπλοκές μετά από εγχείριση ρήξης πρόσθιου χιαστού συνδέσμου δεν είναι συχνό φαινόμενο, ιδιαίτερα στα χέρια ενός έμπειρου κι εξειδικευμένου χειρουργού, καμιά φορά προκύπτουν, κυρίως σε σχέση με παράγοντες που έχουν να κάνουν με τον ίδιο τον ασθενή. Ενδεικτικά, υπάρχουν αρθρώσεις που μετά την επέμβαση δυσκολεύονται να επανέλθουν και το οίδημα επιμένει. Σε αυτήν την περίπτωση γίνεται αφαίρεση του υγρού της άρθρωσης με παρακέντηση. Επίσης, μπορεί να εμφανιστεί οίδημα στη γάμπα σύντομα μετά την επέμβαση. Αυτό σημαίνει ότι πιέζονται νεύρα ή αιμοφόρα αγγεία και θα χρειαστεί πιθανότατα νέα επέμβαση για αποκατάσταση του προβλήματος. Αν υπάρχει ελαφρά δυσκαμψία του γόνατος μετά τη χειρουργική επέμβαση, αυτό μπορεί να οφείλεται σε συμφύσεις που δημιουργήθηκαν κατά την περίοδο της επούλωσης. Αυτό διορθώνεται με νέα επέμβαση. Ο κίνδυνος λοίμωξης μετά το χειρουργείο είναι σπάνιος. Η δημιουργία θρόμβων στις φλέβες αποφεύγεται με τη χορήγηση αντιπηκτικών φαρμάκων και τη χρήση ειδικών επιδέσμων ή καλτσών που βοηθούν στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος.